Wednesday 25 November 2015

Influence Prediction of Alkylamines Upon Electrical Percolation of AOT-based Microemulsions Using Artificial Neural Networks

Tenside Surfactants Detergents, 52, 473-476 (2015)


Simulations for the electrical percolation of AOT/iC8/H2O w/o microemulsions added with alkylamines have been carried out by means of multilayer perceptron. Five variables have been elected as inputs: amine concentration, molecular weight, log P, hydrocarbon chain length (as number of carbons), and pKa. As a result, a neural model consisting in five input neurons, two middle layers (with fifteen and ten neurons respectively) and one output neuron was chosen because of its better performance, with a RMSE of 0.54 °C for the prediction set, with R2 = 0.9976.




Sunday 22 November 2015

Metales pesados en suelos de pradera de A Pastoriza (NO España) tratados con purín de vacuno y fertilizantes NPK

Spanish Journal of Soil Science, 5 (2015) 154-164


En Galicia las praderas ocupan una gran extensión, siendo utilizadas principalmente para la alimentación del ganado vacuno destinado tanto a la producción de leche como de carne. Las granjas se manejan de manera intensiva, utilizando fertilizantes inorgánicos y purín de vacuno para aumentar la producción de pastos. Esta práctica puede aumentar el contenido de metales pesados en el suelo. En este trabajo se estudian las concentraciones totales y la distribución en profundidad de metales pesados y elementos afines (As, Cd, Cr, Cu, Mn, Ni, Pb y Zn) en dos suelos forestales (SN1, SN2) y en cinco praderas (P1-P5) fertilizadas con purín de vacuno y NPK en una zona con una gran vocación ganadera (A Pastoriza, Lugo). Se pretende conocer el grado de influencia de la fertilización sobre los niveles de estos elementos. Los suelos elegidos se desarrollaron a partir de pizarras (SN2, P4) y de cuarcitas de la Serie de Cándana (SN1, P1, P2, P3, P5). Los suelos forestales presentaron pH ácido (4,58-4,68), elevada saturación del complejo de cambio por Al (75-90%) y baja concentración de P disponible (4,78-11,96 mg kg-1); estos parámetros mejoran en los suelos de pradera como consecuencia de las enmiendas y fertilizantes aplicados, presentando un pH entre 5,17 y 7,02, una saturación de Al que varía entre 0,58-59,24% y P disponible entre 5,24 y 42,07 mg kg-1.En relación con los metales pesados, la profundidad de la muestra no afecta de modo significativo a su concentración total, pero sí el material de partida, presentando concentraciones más elevadas de Fe, As, Cu y Ni los suelos desarrollados sobre pizarras, posiblemente debido a la presencia de materiales piríticos. En la mayoría de los casos, los metales pesados estudiados presentan concentraciones totales inferiores a las establecidas como genéricas para suelos desarrollados sobre los respectivos materiales geológicos, y siempre son menores que los límites considerados fitotóxicos. La fertilización aplicada no parece tener una influencia significativa sobre los contenidos totales de estos elementos, con la excepción del Zn en la pradera P4, ya que los suelos naturales en muchos casos presentan valores similares e incluso superiores a los obtenidos en las parcelas fertilizadas.

Wednesday 18 November 2015

Dissipation kinetics of pre-plant pesticides in greenhouse-devoted soils

Science of the Total Environment, 543 (A) (2016) 1-8


This work was conducted to study the distribution of methyl isothiocyanate (MITC) in greenhouse soils treated with the fumigant dazomet (DZ) from the formulated product “Basamid Granular®”, but also of 1,3-dichloropropene (1,3-D) and chloropicrin (CP) from the fumigant “Agrocelhone NE®”. In order to achieve this aim, several methods for the determination of fumigants residues in soils, but also pepper fruits were optimized and characterized. With independence of the soil depth, no residues of MITC, 1,3-D and CP above the detection limits were observed in soils covered with a polyethylene (PE) film (0.04 mm thick) after 27, 13 and 8 days of treatment, respectively. Liberation and dissipation curves of MITC in soil in presence of a PE film (0.04 mm) used to limit volatilization losses were also obtained. According to the results, the rate of decomposition of DZ into MITC have a half-life of 3.7 days in the surface horizon (5–10 cm) of the soil while in the subsurface horizon (15–20 cm), MITC formation rate is slightly slow (half-life of 3.2 days). With respect to the dissipation process, half-lives lower than 1 day were obtained for both depths (0.8 and 0.9 for the surface and the subsurface horizon, respectively). In the case of 1,3-D and CP in soil, the dissipation half-life of 1,3-D on soils was a bit higher than for CP (2 days vs. 1). In addition, the presence of residues of the fumigants on green pepper fruits grown on the treated soils was not detected as expected.


Sunday 15 November 2015

Voltammetric analysis of mancozeb and its degradation product ethylenethiourea

Journal of Electroanalytical Chemistry, 758 (2015) 54-58


The purpose of this work was to develop a reliable alternative method for the determination of the dithiocarbamate pesticide mancozeb (MCZ) in formulations. Furthermore, a method for the analysis of MCZ's major degradation product, ethylenethiourea (ETU), was also proposed. Cyclic voltammetry was used to characterize the electrochemical behavior of MCZ and ETU, and square-wave adsorptive stripping voltammetry (SWAdSV) was employed for MCZ quantification in commercial formulations.

It was found that both MCZ and ETU are irreversibly reduced (− 0.6 V and − 0.5 V vs Ag/AgCl, respectively) at the surface of a glassy carbon electrode in a mainly diffusion-controlled process, presenting maximum peak current intensities at pH 7.0 (in phosphate buffered saline electrolyte).

Several parameters of the SWAdSV technique were optimized and linear relationships between concentration and peak current intensity were established between 10–90 μmol L− 1 and 10–110 μmol L− 1 for MCZ and ETU, respectively. The limits of detection were 7.0 μmol L− 1 for MCZ and 7.8 μmol L− 1 for ETU. The optimized method for MCZ was successfully applied to the quantification of this pesticide in two commercial formulations. The developed procedures provided accurate and precise results and could be interesting alternatives to the established methods for quality control of the studied products, as well as for analysis of MCZ and ETU in environmental samples.

Friday 6 November 2015

“Nun churrasco, hai máis risco de cancro co sol que coa carne”


Fonte: GCiencia

A decisión da OMS de declarar canceríxena a carne procesada debe entenderse en relación á cantidade e o tempo, segundo Jesús Simal, catedrático da Universidade de Vigo.

Desterrar o touciño das nosas comidas? Renunciar ao xamón ou non comelo tanto como nos gustaría? O churrasco, perigoso? Poucas veces unha declaración da Organización Mundial da Saúde (OMS), apoiada polos científicos da Axencia Internacional para a Investigación en Cancro (IARC), é capaz de xerar tanta alarma e discordia. A carne procesada – sometida a procesos de salgadura, como o lacón, ou curada, como o tótem da gastronomía ibérica que é o xamón, pero tamén hamburguesas ou salchichas- entran no grupo 1 de alimentos carcinóxenos. A carne vermella queda baixo sospeita, nun grupo 2A que a sitúa como “probablemente” carcinóxena. Que o tabaco e o lacón estean segundo a OMS no mesmo grupo de produtos canceríxenos fai  tentadora a comparación entre o cigarro e os banquetes carnívoros, máis os científicos que traballan para botar luz sobre a relación entre o consumo de carne e o cancro colorrectal relaxan a alarma. Tamén a propia OMS o fai: é cuestión de cantidades e de tempo.

Jesús Simal é catedrático da área de Coñecemento de Nutrición dirixe o Departamento de Química Analítica e Alimentaria da Universidade de Vigo, no campus de Ourense. As súas investigacións máis recentes versan sobre o factor cárnico no risco de padecer un cancro. Ante a alarma, lembra que é importante ter en conta o tipo de consumo. “O que vén dicir a Axencia Internacional para a Investigación en Cancro”,  interpreta o investigador, “é que altos consumos diarios de carnes procesadas, especialmente as tratadas a altas temperaturas, con procesos de fritura ou á grella, contribúen a un maior risco de cancro colorrectal”. Con todo, o científico lembra que para avaliar o risco real convén agardar o informe da Autoridade Europea de Seguridade Alimentaria. “Os seus ditames serven para analizar a relación entre risco e beneficio derivado do consumo dos alimentos, para así emitir recomendacións en función desta avaliación dunha maneira prudente”, asegura. Ademais, hai detalles sobre o traballo que só se coñecerán cando o IARC publique o estudo monográfico completo nuns meses.

Ao alarmismo xerado pola decisión da OMS Simal recéitalle decisións informadas. “Hai que ter en conta que o risco cero non existe; trátase de minimizalo no posible. Vivir significa precisamente tomar decisións poñendo na balanza vantaxes e inconvenientes. O que si é adecuado é estar informado sobre a magnitude do perigo para calibrar o risco asociado. Son moitos os factores de risco, así que non ten moito sentido atribuílo a un único factor”, opina Simal. Así, na análise dos perigos hai tamén algún paradoxo. “Por exemplo”,  segue o investigador, “no consumo de carne á grella o maior risco de cancro estaría en non usar protector solar mentres se prepara ou mesmo na inhalación de partículas finas de carbón transportados polo fume”.

O cancro é unha sorte de tómbola na que se entra a xogar con máis ou menos papeletas. “Por razóns de tipo xenético, unhas persoas están máis predispostas que outras a padecer un ou outro tipo de enfermidades. Ademais, os nosos hábitos, como a dieta, o exercicio físico, o fumar, o beber alcohol ou a exposición a contaminantes poden condicionar a expresión ou non de xenes que desencadean este tipo de patoloxías. É por iso que é moi importante un equilibrio na dieta de acordo coa pirámide de alimentos saudables: moderar as carnes vermellas procesadas a altas temperaturas e soster un consumo regular dos alimentos recomendados a diario, na súa maioría produtos hortofrutícolas con ingredientes antioxidantes, que reducen o dano oxidativo a nivel celular”. As recomendacións existentes sobre hábitos de vida saudables xa situaban a carne vermella e os seus subprodutos no cumio da pirámide, a dos alimentos ocasionais.

Simal estudou en 2014 xunto a un equipo das universidades de Vigo e Porto os compoñentes canceríxenos da carne á grella e como reducir o seu impacto ao cociñalos. Para entender o aviso da OMS hai que ter en conta que ao asar carne de porco, por exemplo, se están formando uns compoñentes canceríxenos, os hidrocarburos aromáticos policíclicos. “Fórmanse ao contacto directo da carne coa chama, ou con superficies metálicas quentes, pero tamén ao gotear os mollos cárnicos, graxas sobre todo, sobre as brasas. O fume con estes compostos deposítase sobre a superficie da carne, de aí o interese en reducir e limitar estes compostos a doses seguras. Nós estudamos se o marinado previo con cervexas de distinta actividade antioxidante podía reducir os niveis destes compostos. Atopamos que a cervexa negra, de maior actividade antioxidante, reducía os seus niveis nun 60%. A capacidade de inhibición da súa formación aumentou coa capacidade antioxidante da cervexa, o que abre a porta ao estudo do marinado con produtos ricos en antioxidantes, como o viño tinto ou o té, ademais de allos e cebolas unidos a adobos de vinagre ou limón. Contribúen a cambiar a acidez na superficie da carne e preveñen que se fixen a ela os compostos canceríxenos do fume”,explica o catedrático da Universidade de Vigo.

O equilibrio na dieta e manter algúns bos hábitos á hora de cociñar parecen mellor resposta que a de declararlle guerra aberta á churrascada ou ao xamón. Simal recomenda, por exemplo, ter ben limpas as grellas antes de usalas para evitar o contacto da carne con restos xa carbonizados, ou envolver as pezas de carne en papel aluminio para que non haxa contacto directo coa chama ou con superficies metálicas quentes.  Engadir á carne asada algunha hortaliza aporta antioxidantes ao prato.

Algúns trucos e sentido común na dieta, pero tamén a ciencia debería poder reducir os compoñentes canceríxenos das carnes procesadas, lembra Simal. “Os embutidos e o lacón, así como o outros produtos crus curados a base de carnes vermellas obtidas por salgadura, curado, fermentación e afumado, conteñen na súa composición nitratos e nitritos como conservantes para evitar a proliferación de microorganismos patóxenos ou manter a cor vermella das carnes. Poden formar derivados nitrosados como nitrosaminas e nitrosamidas canceríxenas. Por iso se limitan as doses residuais destes compostos a niveis seguros para os consumidores. Ademais estase investigando a substitución parcial ou total destes aditivos con extractos de plantas con propiedades antimicrobianas e antioxidantes. Malia este coñecemento, aínda non se comprende completamente como se incrementa o risco de cancro pola carne vermella ou procesada”.

O ditame da OMS alarma a sociedades consumidoras de carne e confirma o que o coñecemento científico – “sempre suxeito a revisión, estudo e modificación”, matiza Simal- xa advertía: que un consumo excesivo de carne –máis de 500 gramos á semana xa  é demasiado-  aumenta o risco dun cancro colorrectal. Pero dentro dunha dieta equilibrada non hai razóns para desterrar as carnes nin os seus nutrintes. “O problema é que cada vez somos máis carnívoros, e consómese carne case a diario, máis en homes que en mulleres, e esta tendencia é peor nas xeracións máis novas. Ademais, a nosa maior lonxevidade fai que aumente o risco de enfermidades crónicas e dexenerativas, e de aí a conveniencia duns hábitos de vida saudables”.

A súa presenza varía en distintas rexións do mundo porque no que respecta á comida hai hábitos para describir até cansar. “Non existen patróns nutricionais bioloxicamente determinados, senón hábitos alimentarios culturalmente herdados”, lembra Simal, que lembra que o omnívoro ser humano pode apreciar “dende a termita até a balea e hai pobos como os inuit, que consomen sobre todo carne e peixe e outros que se alimentan case unicamente de cereais”.